Arap Baharı, 2010 yılının Aralık ayında Tunus'ta gerçekleşen protestolarla başlamıştı. Diktatör Bin Ali'nin kısa bir süre sonra devrilmesi, isyanın Mısır'a sıçramasını sağladı.
25 Ocak'ta ise Mısır'da gösteriler başladı. Milyonlarca Mısırlı, başkent Kahire'nin Tahrir Meydanı'nı doldurdu. 18 gün devletin askerine, polisine, Mübarek'in karşı-devrimci çetelerine karşı kahramanca mücadele ettiler. Ve sonunda 30 yıllık diktatörü, Mübarek'i devirmeyi başardılar.
Arap Devrimleri, 2011 yılında dünyanın bütününde havanın değişmesine, bu yılın artık kapitalizme karşı isyanın yılı olarak anılıyor olmasına neden oldu. Kapitalizmin ekonomik krizi, bu isyan dalgasıyla birlikte büyük bir siyasi ve ideolojik krize dönüştü.
İspanya'da demokrasi için meydanları dolduran yüzbinler, Avrupa'da greve çıkan işçiler, ABD'de Wall Street'i işgal edenler, Tahrir'i örnek aldıklarını belirtiyorlardı.
1999 yılında Seattle'da Dünya Ticaret Örgütü'nün gösterilerini iptal ettiren kitleler "Başka bir dünya mümkün" diyordu. Bugün ise çok daha güçlü bir hareket, "Biz %99'uz" diyor ve %1'i oluşturan egemen sınıfların çıkarları değil, büyük çoğunluğun istekleri temelinde daha demokratik bir toplumu örgütlemeye aday.
Tahrir Meydanı'nı dolduranlar, sosyal adalet, ifade ve örgütlenme hakkı, daha yüksek ücret istiyorlardı. Ama en çok istedikleri şey özgürlük ve demokrasiydi.
Mübarek'i deviren kitleler bununla yetinmedi; 25 Ocak devrimine katılanların önemli bir bölümü şimdi kendisini "anayasanın koruyucusu" ilan etmek isteyen Askeri Konsey'e karşı militanca mücadele ederken, ordunun halkın değil egemenlerin yanında olduğunu keşfediyor.
Bugün, Mısır'da rejime karşı isyanın başlangıcının 1. yıl dönümü.
Dünyanın gidişatını değiştiren Tahrir devrimcilerini selamlıyoruz!
Özgürlük ve demokrasi istiyoruz!
Yaşasın Mısır Devrimi!
Devrimci Sosyalist İşçi Partisi
