Sarah Bates devrimci ve sosyalist kuramcı Friedrich Engels'in Karl Marx ile işbirliğinin ötesine geçen yaşamını ve mirasını inceliyor
Bundan 200 yıl önce doğan Friedrich Engels, dünya sosyalist hareketinin bir devidir. Kendisi de büyük bir teorisyen ve devrimci aktivist olmasına rağmen Engels, bu sürenin çoğunu hayat boyu arkadaşı ve yoldaşı olan Karl Marx'ın gölgesinde geçirmiştir.
Almanya'da varlıklı bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Engels'in yoksullar ve ezilenler için mücadele eden bir savaşçıya dönüşme süreci, dönemin devrimci hareketleri ve kapitalizmin hızlı gelişimi tarafından şekillendirilmiştir.
Gençliğinde, büyüdüğü Almanya'nın endüstriyel Rhineland bölgesindeki işçilerin maruz kaldığı korkunç koşulları görme fırsatı buldu.
Kısa bir süre sonra Engels, ailesinin dikiş ipliği fabrikasında memur olarak çalışmak üzere Manchester'a gönderildi.
Oraya vardığında gördükleri onu şok etti ve hayatının geri kalanında siyasi çalışmalarına yön verecekti.
Kirli fabrika makinelerinde ter döken ve sefalet içinde yaşayan insanların yaşadığı dehşet hakkında tutkuyla yazdı.
Ve kişisel deneyimleri Britanya'yı kasıp kavuran kitlesel hareketlerle kesişti.
O sıralarda, 1842'de, Çartist hareket oy hakkı için yürüttüğü kampanya için yarım milyon işçiyi bir araya getiriyordu.
İngiltere'ye geldikten iki yıl sonra Fransa'da Marx'la tanıştı ve ikili birlikte fikirler geliştirmeye başladı.
İlk kitapları olan Kutsal Aile, her ikisinin de gençliklerinde fikirlerinden etkilendikleri Alman filozof Hegel'in fikirlerinin sert bir eleştirisiydi.
Ajitasyon
Bir yıl sonra yayınlanan İngiltere'de İşçi Sınıfının Durumu başlıklı kitabında Engels, İngiltere'nin kuzey batısındaki tekstil fabrikalarında çalışan yoksul kitlelerin durumuna geri dönüyordu.
Kitabında, insanların tehlikeli ve tekrarlayan işler nedeniyle -hepsi de patronların kârları için- nasıl erkenden mezara götürüldüklerini ayrıntılarıyla anlatmıştır.
Londra'nın yoksul bir bölgesi olan St Giles'teki yaşam koşullarını şöyle tarif ediyordu: "Çöp ve kül yığınları her yönde uzanıyor ve kapıların önüne boşaltılan pis sıvılar kokuşmuş havuzlarda toplanıyor".
İşçi sınıfı yaşamının hiçbir unsuru Engels için çok sıradan değildi, konut üzerine yazdı ve insanların nasıl beslendiklerini anlatmak için büyük çaba sarf etti.
"Geriye sadece ekmek, peynir, yulaf lapası ve patates kalıyor, ta ki merdivenin en alt basamağında, İrlandalılar arasında, patates tek yiyeceği oluşturana kadar" diye yazdı. "Hiçbir şey alamazsa, açlıktan ölür".
Ancak kitabı sadece sefaletin bir raporu değildi - kapitalizmin işçiler için bu koşulları nasıl yarattığını açıklamak ve farklı bir şey için ajitasyon yapmak için kullandı.
İşi de başka bir amaca hizmet ediyordu; aile fabrikasından aldığı ücretle kırk yılı aşkın bir süre boyunca Marx ve ailesini finanse etti.
Engels'in desteği o kadar değerliydi ki, Kapital'in ilk cildinin yayınlanması üzerine Marx, "Bu sadece senin sayende mümkün oldu" diye yazdı.
Engels aynı zamanda Marx'ın çocuklarıyla da yakın bir ilişki içindeydi ve askeri tarihe olan sevgisi nedeniyle Engels’e sevgiyle "general" diyorlardı.
Bu, dostluklarının her zaman kolay olduğu anlamına gelmiyor. Engels'in hatırı sayılır mali desteğine rağmen, Marx uzun süreli partneri Mary Burns'e karşı sertti ve onun erken ölüm haberini arkadaşının daha fazla para göndermesi talebiyle karşıladı.
O dönemde patlak veren devrimci hareketler daha da keskinleşti. Engels ve Marx en ünlü eserlerini üretmeye ve zamanlarını devrimci aktivizme adamaya teşvik edildiler.
Londra'daki Komünist Birlik'in üyeleriydiler ve Engels ile Marx bu örgüt tarafından fikirlerinin bir açıklamasını yazmakla görevlendirildiler.
Komünist Manifesto doğdu ve 1848'de Avrupa'da yayılan isyanlara sert bir müdahale olarak yazıldı. Engels, Komünizmin İlkeleri olarak adlandırılan ilk taslağı 25 soru ve cevap tarzında yazdı.
Engels'in bir müdahaleci olduğuna hiç şüphe yok ve bu onun çalışma biçiminde de kendini gösteriyordu. Analizleri siyasi fikirleri şekillendirmek için tasarlanmıştı ve yazıları kısa, keskin ve herkes tarafından anlaşılabilirdi.
Manifesto’da Marx ve Engels sınıf çatışmasının toplumun merkezinde yer aldığını ve işçilerin toplumun kontrolünü nasıl ele geçirebileceğini taslak olarak ortaya koydular.
İkili, işçilerin toplumu "kolektif çıkarlar için, kolektif bir plana göre ve toplumun tüm üyelerinin katılımıyla" yönetebileceğini savunuyordu.
Bu dönemdeki ayaklanmalar işçiler tarafından değil, orta sınıf tarafından yönetiliyordu.
Barikat
Engels, hayatının devrimci olayları ve gelecekte dönüştürücü değişim umutları tarafından şekillendirildi.
1847'de Paris'teki hükümet karşıtı hareket hakkında haber yaptı ve ertesi yıl Rhineland'a döndü.
Orada Marx'la birlikte günlük bir gazete kurduktan sonra Engels kendini eylemin içine attı.
Devrimi bastırmaya çalışan Prusya birliklerine karşı çarpışmalara katıldı ve Elberfeld kasabasında bir barikatta kızıl bayrak dalgalandırırken görüldü.
Bu devrim deneyimi, mücadele sürecinin tarihin itici gücü olduğuna dair yazılarını besledi.
Mesele sadece küçük reformlar değil, köklü bir dönüşümdü. Ve bu nedenle kitlelerin doğrudan katılımı gerekiyordu.
Engels'in yazdığı gibi, "Toplumsal örgütlenmenin tam bir dönüşümü söz konusu olduğunda, kitlelerin kendileri de bu işin içinde olmalı, neyin tehlikede olduğunu, bedenen ve ruhen ne için mücadele ettiklerini kavramış olmalıdırlar."
Bu akademik bir egzersiz değildi - her zaman devrimci anları yakalamak için fırsatlar arıyordu.
Bu dönem Marx ve Engels için bir dönüm noktası oldu. Devrimi görmüşler ve deneyimlerini yazılı olarak teorileştirmeye çalışmışlardı.
1878'de yayımlanan Anti-Duhring bunun iyi bir örneğidir. Burada Engels ve Marx, bilimsel bir anlayıştan ziyade farklı fikirlerin "karmakarışık" bir karışımına dayanan ütopik ve idealist sosyalizm versiyonlarına karşı çıkmışlardır.
Geliştirme
Dolayısıyla, daha eşitlikçi bir düzenin bir tür doğal ilerleme olarak geleceğine inanmak yerine, toplumun sürekli değiştiğini savundular. Ve insanların bu değişimin merkezinde yer aldığını savundular.
Anti-Dühring'i, işçilerin kendilerini sömüren sistemin kalbinde yer almalarının onlara bu sistemi yok etmek için eşsiz bir güç verdiği fikrini geliştirmek için kullandılar.
Engels'in Marx'la birlikte yazdığı Alman İdeolojisi, onların en önemli katkılarından birini, tarih boyunca gelişim analizlerini özetlemektedir.
Onların tarihsel materyalizm teorisi, tarih sürecini yönlendirenlerin sıradan insanlar olduğu fikrine dayanır. "Tarih, amaçlarının peşinde koşan insanların faaliyetlerinden başka bir şey değildir" diye yazmışlardır.
İnsanların doğanın bir parçası olduğunu, ancak diğer hayvanlardan farklı olduklarını, çünkü çevrelerindeki dünyayı bilinçli ve yaratıcı yollarla değiştirebildiklerini söylediler.
Ve insanların yaşam koşullarının fikirlerini oluşturduğunu ve şekillendirdiğini, bunun tersinin geçerli olmadığını savundular. Basitçe söylemek gerekirse, "yaşam bilinç tarafından değil, bilinç yaşam tarafından belirlenir."
Alman İdeolojisi'nde Marx ve Engels, işçilerin devrimci sınıf olduğunu ancak sosyalist bir toplum inşa etmek için gereken beceri ve deneyim düzeyini elde etmek için devrimci bir süreç yaşamaları gerektiğini savundular.
Devrimin gerekli olduğunu, çünkü "egemen sınıfın başka bir şekilde devrilemeyeceğini, ama aynı zamanda onu deviren sınıfın ancak bir devrimle çağların tüm pisliklerinden kurtulmayı başarabileceğini ve toplumu yeniden kurmaya hazır hale gelebileceğini" söylediler. Kapitalizm geliştikçe, üretim güçlerinin değiştiğini ve yeni bir toplumsal güç yarattığını savunuyorlardı: büyük ve güçlü bir işçi sınıfı.
İkili, kapitalizm altında işçilerin devrimci potansiyeline işaret ediyor, ancak sosyalizmin yaygınlaşması konusunda otomatik bir kural olmadığını savunuyordu.
Patronların sistemi altında insanlara konulan kısıtlamaları yıkmak için yeterince güçlü bir işçi örgütlenmesi gerekecekti.
Onları Birinci Enternasyonal olarak da bilinen Uluslararası Emekçiler Birliği'ne çeken, sosyalist bir örgüt inşa etme arzusuydu.
Örgüt, dünyanın dört bir yanındaki sosyalistleri bir araya getirme ve mücadele edenlerle dayanışma kurma girişimiydi.
Marx 1883'te öldüğünde Engels kendini Kapital'in yarım kalan iki cildini tamamlamaya adadı.
Hâlâ üretken bir yazar olan Engels, bilim, kadınların ezilmesinin kökenleri ve Avrupa'daki sosyalist hareketlere müdahaleler üzerine eserler üretmeye devam etti.
Yüzyılı aşkın bir süre sonra, Engels'in etrafımızdaki dünyayı anlama biçimimize yaptığı katkılar, onu bugün için her zamankinden daha fazla bir devrimci yapmaktadır.
(Socialist Worker)
